Gdyby Polaka zapytać o najbardziej charakterystyczne potrawy polskie na pewno na pierwszym miejscu wymieniłby bigos, potem schabowy i może jeszcze kotlet mielony. Ale w zależności od regionu znalazłoby się jeszcze sporo innych. Na Lubelszczyźnie to pierogi z kaszą gryczana i białym serem. Na Śląsku kluski śląskie, flaczki na Mazowszu, zimne nóżki w Wielkopolsce. Znany w całym kraju jest też żur, barszczyk czerwony, kapuśniak, rosół. Dawniej na stołach przeważnie szlacheckich królowała dziczyzna, teraz zastąpiona drobiem i wieprzowiną. Zawsze było dużo pieczywa, ziemniaków, a biedniejsi jadali więcej kasz; jaglaną, gryczaną, jęczmienną. Jest też na polskim stole wiele nabiału i potraw mącznych oraz wędlin. Z warzyw najwięcej jemy buraków, cebuli, kapusty i ogórków (te ostatnie też w postaci kiszonek). Jeśli chodzi o przyprawy to najchętniej używamy koperku, jałowca, pieprzu, doprawiamy dania śmietaną, musztardą, chrzanem. Nasza kuchnia, zwana teraz polską wiele czerpała jednak od sąsiadów, a więc z kuchni niemieckiej, ukraińskiej, węgierskiej i pewnie jeszcze innych.
